کیسه های غیر بافته: کاهش پلاستیک جایگزین یا قاتل آلودگی نامرئی؟

آیا کیسه های غیر بافته واقعاً یک راه حل محیطی هستند؟ بررسی نقش آنها در ممنوعیت پلاستیک

با افزایش تلاش های جهانی برای مبارزه با آلودگی پلاستیک ، کیسه های غیر بافته به عنوان یک جایگزین محبوب برای کیسه های پلاستیکی تک کاربردی ظاهر شده اند. این کیسه ها اکنون امری عادی است ، از کالاهای خرید مواد غذایی گرفته تا کیسه های تحویل مواد غذایی غذای آماده و حتی موارد یکبار مصرف روزانه. با این حال ، تأثیرات زیست محیطی آنها همچنان موضوع بحث است. آیا کیسه های غیر بافته واقعاً یک جایگزین پایدار برای کیسه های پلاستیکی هستند ، یا آیا آنها به سادگی مشکل را به جای دیگر تغییر می دهند؟ بیایید عمیق تر به ترکیب ، مزایا و چالش های مرتبط با کیسه های غیر بافته بپردازیم.

کیسه های غیر بافته چیست؟

برخلاف نام آنها ،کیسه های غیر موموناز پارچه بافته شده سنتی ساخته نشده است. در عوض ، آنها از الیاف پیوند شده از طریق فرآیندهای مکانیکی ، حرارتی یا شیمیایی تشکیل شده اند و یک ماده مانند ورق ایجاد می کنند که از ظاهر و بافت پارچه تقلید می کند. این کیف ها که معمولاً به عنوان "spunbond" یا "پارچه غیر بافته" گفته می شود ، به طور گسترده ای به عنوان "سازگار با محیط زیست" به بازار عرضه می شوند.

مطابق با استاندارد ملی GB/T 5709-1997 ، پارچه غیر بافته از الیاف تشکیل شده است-چه طبیعی و چه مصنوعی-که به طور تصادفی ترتیب داده می شوند و با هم پیوند می خورند. در میان اینها ، الیاف مصنوعی بر تولید حاکم هستند. داده های شبکه اطلاعات صنعت چین نشان می دهد که مواد اولیه تولید پارچه غیر بافته شامل پلی پروپیلن (PP) (63 ٪) ، پلی استر (PET) (23 ٪) و الیاف ویسکوز (8 ٪) است که سایر مواد 6 باقیمانده را تشکیل می دهند ٪. نکته قابل توجه ، بیشتر پارچه های غیر بافته ، که از پلیمرهای مصنوعی حاصل می شوند ، در اصل محصولات پلاستیکی هستند.

چرا کیسه های غیر بافته به عنوان "سازگار با محیط زیست" تلقی می شوند؟

درک کیسه های غیر بافته به عنوان سازگار با محیط زیست تا حد زیادی از قابلیت استفاده مجدد آنها ناشی می شود. بر خلاف کیسه های پلاستیکی تک کاربردی سنتی ، کیسه های غیر بافته ضخیم تر و با دوام تر هستند و کاربردهای متعدد را ترغیب می کنند. علاوه بر این ، ساختار قوی تر آنها بازیافت را آسان تر می کند. با این حال ، مؤلفه اصلی آنها پلی پروپیلن چالش های زیست محیطی قابل توجهی را نشان می دهد ، زیرا در برابر تخریب طبیعی بسیار مقاوم است. به طور مشابه ، کیسه های غیر بافته مبتنی بر پلی استر با مشکلات قابل مقایسه ای روبرو هستند که بیشتر انواع آنها در شرایط طبیعی غیر قابل تجزیه است.

تأثیر ممنوعیت پلاستیکی

ممنوعیت چین در مورد کیسه های پلاستیکی غیر قابل تجزیه ، که در سال 2020 معرفی شد ، باعث افزایش کیسه های غیر بافته شده به عنوان یک جایگزین مورد علاقه شد. با این حال ، این تغییر همچنین شکاف های نظارتی را در معرض دید قرار می دهد. بر خلاف کیسه های پلاستیکی ، کیسه های غیر بافته به جای بخش پلاستیک ، تحت نظارت صنعت نساجی قرار می گیرند ، که آنها را در خارج از محدوده مقررات سختگیرانه تر پلاستیک قرار می دهد. این طبقه بندی ، همراه با ظاهر و بازاریابی آنها به عنوان "کیسه های پارچه ای" ، به تصورات غلط مصرف کننده در مورد تأثیرات زیست محیطی آنها کمک کرده است.

اشتباه در استفاده و دفع

در حالی که کیسه های غیر بافته این امکان را دارند که سازگار با محیط زیست باشند ، اما اثربخشی آنها به استفاده و دفع مناسب بستگی دارد. تحقیقات آژانس محیط زیست انگلیس نشان می دهد که برای جبران هزینه های زیست محیطی تولید آن در مقایسه با یک کیسه پلاستیکی یکبار مصرف ، باید حداقل 11 بار مورد استفاده مجدد قرار گیرد. متأسفانه ، عادات مصرف کننده اغلب از این معیار کم می شوند. نظرسنجی ها نشان می دهد که بسیاری از کیسه های غیر بافته پس از حداقل استفاده یا مجدداً به عنوان کیسه های زباله ریخته می شوند و در نهایت در محل های دفن زباله یا سوزاندن به پایان می رسند.

علاوه بر این ، کیسه های سبک و کم هزینه و کم هزینه اغلب در انتظار انتظارات دوام نیستند و از استفاده مجدد استفاده می کنند. این روند منجر به افزایش ناخواسته در محصولات غیر کاربردی نشده است و هدف اصلی کاهش زباله های پلاستیکی را تضعیف می کند.

گام هایی به سمت استفاده پایدار

بهبود استانداردهای صنعت: مقررات سختگیرانه تر و استانداردهای تولید روشن برای کیسه های غیر بافته ضروری است. مشخصات ضخامت ، دوام و ظرفیت بار می تواند اطمینان حاصل کند که فقط کیسه های قابل استفاده مجدد و قابل استفاده مجدد وارد بازار می شوند.

افزایش آگاهی مصرف کننده: کمپین های آموزش عمومی باید با تأکید بر اهمیت استفاده مجدد و دفع مناسب ، به تصورات غلط در مورد کیسه های غیر بافته بپردازند. برچسب زدن شفاف در مورد ترکیب مصنوعی آنها می تواند به مصرف کنندگان کمک کند تا انتخاب آگاهانه داشته باشند.

تشویق تولید مسئول: تولید کنندگان باید در اولویت ایجاد طرح های بادوام و همه کاره قرار بگیرند که استفاده طولانی مدت را ترغیب می کند. مشوق های دولت می توانند از نوآوری در مواد تخریب پذیر یا قابل بازیافت پشتیبانی کنند.

ترویج بازیافت و دایره: ایجاد سیستم های بازیافت مؤثر برای کیسه های غیر بافته می تواند ردپای محیطی آنها را به حداقل برساند. خرده فروشان همچنین می توانند برای جمع آوری کیف های استفاده شده برای بازیافت مناسب ، برنامه های برگشت پذیر را اجرا کنند.

تنظیم ادعاهای بازاریابی: برچسب های گمراه کننده مانند "سازگار با محیط زیست" یا "کیسه های زیست محیطی" باید به شدت کنترل شوند تا از شستشوی سبز جلوگیری شود. بازنمایی دقیق از تأثیرات زیست محیطی آنها برای اعتماد مصرف کننده بسیار مهم است.

یک تلاش مشترک

از سیاست گذاران گرفته تا تولید کنندگان و مصرف کنندگان ، هر ذینفع نقش در اطمینان از اینکه کیسه های غیر بافته شده وعده خود را به عنوان یک پایدار انجام می دهند ، نقش داردجایگزینبشر در حالی که این کیف ها مزایایی نسبت به کیسه های پلاستیکی سنتی دارند ، ارزش واقعی محیط زیست آنها به تولید مسئول ، استفاده آگاهانه و مدیریت مؤثر پایان زندگی بستگی دارد.

کیف های غیر بافته ، مانند هر نوآوری ، یک پاناسه نیستند. با پرداختن به محدودیت های آنها و استفاده از نقاط قوت آنها ، می توانیم در هر زمان به سمت یک کیسه آینده پایدارتر تلاش کنیم.